شاخص؟

این عکس متعلق به شهید محمود انصاری برادر اخوان انصاری (محمد علی ، مجید و حمید) می باشد. قسمتی از زبان حال این شهید بزرگوار از لسان عمه اش  خانم عرب نژاد بدین شرح است: من گاهی اوقات به او می‌گفتم عمه چرا برای خودت خانه و زندگی نمی‌سازی؟ می‌گفت: من دوست دارم شهید شوم. خانه‌های این دنیا به درد من نمی‌خورد. به او گفتم: آن روز که من قم بودم، تو زخمی‌ شده بودی، بگو ببینم چکار کرده بودی که به این صورت تو را زخمی‌ کرده بودند؟ محمود جورابش را پایین کشید. من فکرکردم می‌خواهد جای زخم‌هایش را به من نشان دهد اما دیدم که برگه‌ای را بیرون آورده و گفت: بیا این اعلامیه امام (ره) است. تمام سختی‌ها را به خاطر امام تحمل می‌کنم اما کتک‌های این دشمنان هیچ تأثیری بر من نمی‌گذارد و دست از هدفم بر نمی‌دارم و افتخار می‌کنم که در راه امام فعالیت می‌کنم. دوست دارم که انقلاب و اسلام پیروز شوند. این بدن بی‌ارزش بگذار در راه هدف با ارزشم زخمی ‌شود. یک‌ روز به او گفتم: عمه تو جوانی، باید به فکر خودت باشی. این‌قدر پول خود را خرج مهمان‌هایت نکن. تو آینده داری، باید ازدواج کنی، احتیاج به پول داری. گفت: من به یک قطعه زمین اندازه خودم احتیاج دارم که در آن به خاکم بسپارند. این‌قدر خاک هم هرجا قسمتم شد، ‌دفنم می‌کنند. فقط خدا کند شهید شوم و به عنوان شهید در خاک قرار گیرم. من آرزوی دیگری ندارم.

یکی از کاربران وبلاگ شاخص؟ که خود را یکی از کارکنان حرم امام خمینی(ره) معرفی کرده، نامه ای را برای ما ارسال نموده است و ما ضمن تشکر از این بزرگوار، آنچه که در پی می آید نامه ایشان می باشد:

به نام خالق هستی

سلام

شما کار بزرگی را شروع کردید می دانستم که یک روز صدای مظلومیت امام بلند خواهد شد. من که خود سالیانی است که در مرقد امام کار میکنم نکات و پرسشهایی که شما گفته اید را بخوبی درک میکنم . درد و قصه فراتر از ان چیزی میباشد که شما به بخشی از ان اشاره کردید من در این مدت چیزهایی را در مرقد دیدم و شنیدم که باورش برای امثال منی که از خانواده ایثارگران میباشیم و عاشق امام و انقلاب هستم بسیار مشکل است صد افسوس که من و امثال من نوعی صدایشان هم به علت از دست ندادن کارشان نمیتواند بلند شود که چه کنیم در این وضعیت معیشتی نمیخواهیم کارمان را از دست بدهیم آخر اقای انصاری و اطرفیان او اگر بفهمند کسی در مرقد میخواهد بر علیه انها حرفی بزند طرف را بیرون میکنند. اقای انصاری با روحیه مستبدانه که دارد هر کار که دلش بخواهد و هر کسی را خودش بخواهد بر امور مسلط میکند . چطور میشود که اسم امام و خانواده اش را برای منافع شخصی هزینه میکند و فریاد دفاع از امام و خانواده اش را سر می دهد . فامیل های اقای انصاری در مرقد که شما بدرستی به قسمتی از ان اشاره کردید بنام امام و حاج حسن اقا هر کاری میخواهند میکنند جالب است اگر بر فرض کسی از انها بپرسد که چرا؟ به او میگویند مگر شما با امام مشکل دارید. در این جا سخنی با نوه عزیز امام حاج حسن اقا دارم که واقعا ایشان را دوست دارم ما نمیدانیم چگونه به شما دسترسی پیدا کنیم و بتوانیم راحت با شما در دل کنیم متاسفانه بین بچه های مرقد با سوء استفاده هایی که اقای انصاری انجام داده که یقین دارم شما از ان خبر ندارید بدبینی بدی به وجود امده است از شما می خواهیم که به هر طریقی شده است کاری کنید که کارکنان حرم بتوانند بدون افتادن در دردسری با شما ارتباط برقرار کنند و دغدغه ها و کارهای نادرستی که انجام میشود را بگویند. تا دیر نشده باید به فکر علاج بود.      

این عکس مربوط به مراسم امسال عزاداری حضرت صدیقه کبری(س) می باشد که در حسینیه امام خمینی(ره) در حضور رهبر معظم انقلاب برگزار گردید. این عکس که آقایان محمد علی انصاری و مجید انصاری در آن دیده می شوند، سوالات قابل تاملی را ایجاد می کند:

1-آقای مجید انصاری بعنوان دبیر اجرایی مجمع روحانیون مبارز که بعد از انتخابات ریاست جمهوری سال 88 غایب کلیه مراسم هایی بود که در حسینیه امام خمینی(ره) برگزار گردید به یکباره در این مراسم حاضر شد! حال چگونه می شود فردی که تشکل متبوعش بعد از انتخابات سال 88 و حوادث پس از آن در مقابل نظام و رهبری معظم انقلاب مواضع ساختار شکنانه گرفته است بدون اعلام برائت از مواضع و عملکرد همسوی با مخالفین امام و انقلاب در این مراسم شرکت می کند؟

2-سوال مهمتر این که ایشان هنوز بر مواضع و بیانیه های مجمع روحانیون مبارز بعد از انتخابات سال 88 تاکید و اصرار دارد علی الخصوص بیانیه 1 تیرماه 1388مجمع روحانیون مبارز که در آن با القای تقلب در انتخابات، نظام را به ظلم و جنایت محکوم نمود، آیا تایید و اصرار این مواضع با این حضور همخوانی دارد؟

3-چگونه است که ایشان بعد از گذشت 3 سال از انتخابات سال 88 که مردم با بصیرت خود آنها را از حرکت های خیابانی برای رسیدن به اهدافشان نا امید کردن، در این مراسم حاضر می شود، آیا این حضور در محضر رهبر معظم انقلاب به معنای ندامت و پشیمانی از مواضع و عملکرد ساختار شکنانه گذشته می باشد؟ که اگر چنین است پس توبه نامه ایشان کجاست؟