شاخص؟

پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران(وابسته به موسسه تنظیم و نشر آثار امام(ره)) طی دو روز گذشته، مطالبی را تحت عنوان «امام غریب» و «عبور از امام از شعار تا عمل!» منتشر نمود که این دو مطلب حاوی نکات بسیار قابل تاملی بود. ما در حال تهیه و نگارش بخش دوم گزارش در خصوص سید سراج الدین موسوی بودیم که ناگهان با این مطالب مواجه شدیم، لذا با توجه به اهمیت موضوع لازم دانستیم با تغییر مسیر قلم نسبت به آن واکنش نشان دهیم.

از آنجا که این مطالب از رسانه وابسته و در اختیار جریان مدعی خط امام(ره) منتشر شده است، کلام ما در اینجا خطاب به مدعیان خط امام(ره) می باشد.

در بخش هایی از یادداشت «امام غریب» چنین آمده است: این روزها احساس می‌شود یاد و نام امام در میان هیاهوهای سیاسی و تبلیغاتی روز به روز کم‌رنگ­‌تر می­‌شود و کمتر از امام عکس یا سخنی می­‌بینیم و می­‌شنویم و اگر هم بعضی به امام استناد می­‌کنند برای توجیه عملکردهای نامناسب خودشان است که سعی می‌­کنند از امام مایه بگذارند تا کمتر مورد موآخذه قرار گیرند  ... در این ایام برخی از افراد که خود را ذوب شده در ولایت دانسته و ولایت را منحصر در خود می‌­دانند، با انواع و اقسام حیله‌­ها و ترفندهای عکاسی، خبری و فیلمبرداری سعی می­‌کنند نام و یاد امام از صحنه‌­ها حذف شود و اگر برخی موارد مجبور باشند از امام یادی بکنند به گونه‌­ای کمرنگ و یا بعضاً تحریف شده عمل می‌­کنند که خسارتش بیشتر است. چرا که به صورت کاملاً واضح و روشن در عکس‌های امام تصرف می­‌کنند و برخی افراد را حذف و حتی برخی را در عکس‌ها اضافه می­‌کنند که مایه تعجب و تأسف و آه و افسوس است. به عنوان مثال اگر این روزها به تصاویری که از لحظه پایین آمدن حضرت امام از پلکان هواپیما در فرودگاه مهرآباد پخش می­‌شود، نگاه کنیم می‌­بینیم از ده نفر موجود در تصویر، فقط عکس سه-چهار نفر دیده می‌­شود. و یا اگر به فیلمی که از حضور حضرت امام در سر سفره افطار ماه مبارک رمضان آخرین سال عمرشان در اخبار پخش می­‌شود نگاه کنیم می­‌بینیم تصویر همه اشخاص حتی بانیان آن جلسه یعنی آیت‌الله هاشمی رفسنجانی و مرحوم حاج سید احمد آقا خمینی، حذف شده است. در برخی تابلوهای دیواری، عکس و پوسترهای تبلیغاتی نیز حضرت امام را در سایه دیگران قرار داده‌­اند که بعضاً مورد اعتراض مردم نیز واقع شده است.

آقایان مدعی خط امام(ره) چرا سفسطه می کنید؟ شما نگران غریبی امام(ره) شده اید؟! شما دغدغه سوء استفاده از نام امام(ره) را پیدا کرده اید؟ شمایی که در سال 88 در قامت یک جریان برانداز آرمان های والای امام(ره) را زیر سوال بردید! شمایی که بسترساز هتک حرمت امام(ره) و ارزش های انقلابی ایشان شدید! جریان شما و چهره های شاخص آن در فتنه 88 به اصوال و مبانی امام(ره) با تمام توان و منافق گونه خدشه وارد کردند و نظام اسلامی بزرگترین میراث امام(ره) را محکوم به ظلم و جنایت نمودند! حال خجالت نمی کشید و شرم نمی کنید! که حرف از غریبی امام(ره) می زنید!

جالب است عده ای بخاطر مقاصد و منافع سیاسی شان نام امام(ره) را به یدک می کشند و هیچ اعتقادی هم به رسم ایشان ندارند و در سال 88 بستری فراهم می شود که با اقدامات و مواضع ضد امام(ره) گونه شان، خود واقعی آنها و بی اعتقادی شان به راه و رسم امام(ره) آشکار می گردد و حال صحبت از غریبی امام(ره) می کنند! اینان با سفسطه و مکارانه آدرس غلط هم می دهند و برای فرار به جلو به دروغ می گویند: امروز استفاده از عکس امام(ره) کمرنگ شده پس نشان می دهد امام(ره) غریب است! باید در اینجا به آنها گفت: اگر شما نگران غریبی امام(ره) هستید، پس چرا روزی که عکس امام(ره) را به آتش کشیدند غربت امام(ره) را ندیدید و خاموش بودید و هیچ نگفتید!

در قسمتی دیگر از یادداشت «امام غریب» آمده:  به طور علنی و صریح با مواضع قاطع و اصولی حضرت امام که باید خط قرمز همه مسئولان و مردم باشد، مخالفت کرده و نظرات ایشان را زیر پا می­‌گذراند. به عنوان مثال: حضرت امام به طور صریح همه نهادهای نظامی و امنیتی را تحت هر عنوان و اسم از دخالت در احزاب و گروه‌­های سیاسی منع و نهی شدید کرده‌­اند، ولی می­‌بینیم برخی مسئولان عالی­‌رتبه نظامی و امنیتی و حتی وزیر اطلاعات جمهوری اسلامی به صورت عریان و علنی موضع‌­گیری سیاسی می‌­کنند و صریحاً تبدیل به یک مهره حزبی می‌­شوند.

فقط می توان گفت طنز است که کسانی از خط قرمز بودن مواضع قاطع و اصولی امام(ره) صحبت می کنند که خودشان تمام این مواضع قاطع و اصولی را بخاطر منافع سیاسی شان زیر پا گذاشتند و حالا حرف از خط قرمز بودن مواضع امام(ره) می زنند! لازم است بدانید که وزیر محترم اطلاعات موضع  گیری سیاسی نکردند، بلکه ایشان با توجه به جایگاه ای که دارند و بنا بر تکلیف و وظیفه قانونی و انقلابی شان نسبت به حقیقتی مستند از نقش برخی افراد در فتنه 88 آگاهی بخشی نمودند. البته مطالب وزیر اطلاعات بجا و موثر واقع شد، چرا که مواضع اخیر توام با عصبانیت جریان فتنه و چنین یادداشت هایی بخوبی تاثیر آن را نشان می دهد.

در بخش هایی از یادداشت های «امام غریب» و «عبور از امام از شعار تا عمل!» آمده است: برخی از روحانیون عالی مقام، خطبای جمعه و جماعت و کسانی که عناوین فیلسوف و آیت‌الله و حکیم و... را هم بر خود نهاده‌­اند بی­‌محابا به کوچک و بزرگ و پیر و جوان و کسانی که هنوز طنین صدا و پیام امام در تکریم و سپاس از خدمات آنان به گوش می­‌رسد، می‌­تازند و هرچه از دهان‌شان در می‌­آید بدون اندکی درنگ و تأمل می‌­گویند... در این اوضاع بی­‌وفایی‌­ها و بد‌عهدی­‌ها، ظاهراً؛ دنج‌­نشینان گرم دهه­‌های چهل و پنجاه، و تئوریسین­‌های سرد دهه اخیر، ساکتین و گوشه گرفته‌­ها و پستو نشسته‌­های آن روز با ناکثین و مارقین امروز که تمام و جودشان از امام و نام و یاد اوست، با هم ساخته و طرحی نو در انداخته­‌اند تا حجاب معاصرت با امام را دریده و کمر همت بسته و در پی امیال خفتة خویش باشند! اینان خاک بر چشم مروت و معرفت زده و گذشته را فراموش کرده و سرپوش گذاشته و ولی نعمت نظام و انقلاب و حوزه‌­های علمیه و روحانیت را نادیده می­‌گیرند؟ و به این راحتی و سادگی دست به امام زدایی و با کمال وقاحت حتی نام و یاد و تصویر او را هم کم کم محو کرده و در صدد تکمیل پروژه­ای از پیش تعیین شده­اند؟... آن‌گونه که از قرائن و شواهد بر می‌­آید، مثل این که مدتی است طرح و نظریه عبور از امام خمینی پوست انداخته و شکل نویی یافته و عملاً کلید خورده است! این هم نشانه دیگری از مظلومیت و غربت امام است، همچون اجداد طاهرینش!... وقتی که این بی­‌تفاوتی را کنار دیگر اقدامات مرموزانه قرار می‌­دهیم، به نظر می‌­رسد این یک خط­‌مشی برنامه‌­ریزی شده و با عقبه فکری خاصی است! یعنی اجرایی شدن همان پروژه امام‌زدایی و عبور از امام!

منظور شما از روحانیون عالی مقام و کسانی که عناوین فیلسوف و آیت الله و حکیم بر خود نهاده اند، چه کسانی می باشند؟ چرا کلی گویی می کنید و منظور خود را شفاف نمی گویید؟ شما وقیحانه به امامان جمعه توهین می نمایید و می گویید آنها بی محابا هر چه از دهان شان در می آید بدون اندکی درنگ می گویند! چه شده؟ قدری انتقاد بجا و آگاه سازی نسبت به مواضع و عملکرد آقایان خاتمی و هاشمی صورت گرفته و شما وقیحانه به امامان جمعه توهین می کنید! شما بخاطر رافت نظام اسلامی در آزادی کامل بسر می برید که اگر در هر نظام دیگری بودید با توجه به اعمال ننگین و خیانت هایی که انجام داده بودید به شدیدترین وجه ممکن با شما برخورد می شد، حال بجای قدرانی از رافت نظام و توبه و ابراز ندامت از مواضع و عملکردهای خائنانه تان گستاخانه به چهره های ارزشی و انقلابی نظام توهین می کنید! شما شرم و حیاء را هم از یاد برده اید.

اصلا چرا شجاعت ندارید و صریح سخن نمی گویید؟ منظورتان از دنج نشینان دهه چهل و پنجاه و تئوریسین های دهه اخیر چه کسانی هستند؟ بهتر است بدانید، دنج نشین شمایید که در خانه های ویلایی و مجلل خود در شمال تهران، لواسان و شمال کشور بسر می برید و با کاخ نشینی خود رسم امام(ره) را که ساده زیستی و حمایت از کوخ نشینان بود، زیر پا می گذارید! بله دنج نشین شما هستید که املاک متعلق به تشکیلات امام(ره) را بصورت رایگان و نامشروع در اختیار گرفتید و در آنجا تیشه به رسم امام(ره) می زنید! دنج نشین شمایید که با استفاده از نام امام(ره) امروز از وضعیت و امکانات مالی و رفاهی بالایی برخوردارید و در ساختمان های مجلل و دنج خود برای التهاب آفرینی در نظام اسلامی طرح و نقشه می کشید!

چه کسانی وجودشان از امام(ره) و نام ایشان است و برای نابودی راه و رسم امام(ره) با دشمنان ایشان هم پیمان شده اند؟ چه کسانی در پی امیال خویش هستند؟ چه کسانی ولی نعمت نظام و انقلاب را نادیده می گیرند؟ چه کسانی بدنبال امام زادیی و درصدد تکمیل این پروژه هستند؟ بی جهت نیست که می گویند کافر همه را به کیش خود پندارد، آری آنچه که خود هستید را با فرافکنی به دیگران نسبت می دهید! پروژه امام زدایی مدت هاست توسط شما مدعیان خط امام(ره) و همچنین موسسه تنظیم و نشر آثار امام(ره) شروع شده است. شما از یک طرف اصول و رسم امام(ره) را مانعی بر سر راه منافع دنیوی و سیاسی امروزتان می بینید و از طرف دیگر اقتضای منافع سیاسی امروزتان این است که فقط اسم ایشان را به یدک بکشید، برای همین شما در پروژه امام زادیی تان بدنبال جدا کردن رسم امام(ره) از اسم امام(ره) می باشید و شیوه تان هم در این مسیر تحریف و تغییر رسم حقیقی امام(ره) است تا از این طریق رسم مورد نظر خودتان را برای تامین منافع امروزتان، جایگزین رسم حقیقی امام(ره) کنید. به عبارتی، پرچم امام را دست گرفتن و خود را فدایی و خادم امام(ره) معرفی کردن و برخلاف رسم امام(ره) حرکت نمودن که نتیجه اش به اسم امام(ره) تیشه به رسم امام(ره) زدن است! سوگمندانه باید گفت: موسسه ای که سالانه میلیاردها تومان از بیت المال بودجه می گیرد، درصدد تحریف برخی از اصول و مواضع صریح امام(ره) می باشد که به نمونه هایی از آن قبلا در وبلاگ شاخص؟ اشاره کردیم.

حال سخن ما(یاران امام) از غریبی واقعی امام(ره):

1 – غریبی امام(ره) یعنی فتنه 88 که عده ای بنام امام(ره) به صحنه آمدند و آرمان های آن عزیز سفر کرده را زیر سوال بردند و شعار جمهوری ایرانی و نه غزه و نه لبنان سر دادند و دل دشمنان قسم خورده امام(ره) را شاد نمودند. آنها هر اقدام ساختارشکنانه که می توانستند بر علیه ارزش های انقلاب انجام دادند و امام امام گویان به رسم ایشان تیشه زدند. ای کاش این مدعیان خط امام(ره) به همین بسنده می نمودند و وقیحانه در روز عاشورا، روز شهادت جد بزرگوار امام(ره) حضرت اباعبدالله(ع) پایکوبی و هله هله راه نمی انداختند و هتاکان روز عاشورا را مردم خداجوی نمی نامیدند! اماما آن روز به یاد گریه های شما در حسینیه جمارن برای امام حسین(ع) با نوای مرحوم کوثری افتادیم که شانه هایتان تکان می خورد. آن روز مظلومیت و غریبی شما را همانند جدتان با تمام وجود احساس کردیم که عده ای با سوء استفاده از نام شما حرمت روز عزای جد بزرگوارتان را شکستند.

2 – غریبی امام(ره) یعنی شخصی که از دلبستگان آقای منتظری و حامی جریان وی است، امروز نزدیک ترین عنصر تاثیرگذار در بیت امام(ره) می باشد. بله سید سراج الدین موسوی که بخش اول گزارش او منتشر گردید، قدری صبر کنید تا بخش دوم گزارش وی نیز منتشر شود تا مواضع و فعالیت های پنهان و نیمه پنهانش هم معلوم شود. آیا این نشانه مظلومیت و غریبی امام(ره) نیست که سراج در حال تطهیر سازی آقای منتظری و جریان او در بیت امام(ره) می باشد؟ تطهیر سازی شخصی که خون به دل امام(ره) و یادگارش نمود! سراج امروز از چنان تاثیرگذاری در بیت امام(ره) برخوردار است که سیاست های مهم موسسه تنظیم و نشر آثار امام(ره) با نقش اصلی وی تعیین می شود. بعنوان مثال با اعمال نفوذ سراج، عباسعلی روحانی که از نزدیکان آقای منتظری و حامی سرسخت ایشان می باشد به ریاست پژوهشکده امام خمینی(ره) منصوب می گردد. سراج در یک کلام در بیت امام(ره) در پشت پرده نشسته و در حال انجام ماموریت ویژه خود است! آیا غریبی امام(ره) از این بالاتر!

3 – غریبی امام(ره) یعنی سرپرست(محمد علی انصاری) موسسه تنظیم و نشر آثار امام(ره) و دو نفر از معاونین(خسروی و مقدم) مهم آن، عضو فعال تشکلی سیاسی(مجمع روحانیون مبارز) باشند که در ایام فتنه 88 در مواضع و بیانیه های خود نظام اسلامی(بزرگترین یادگار امام(ره)) را محکوم به ظلم و جنایت کردند! آنها بیانیه ننگین و ضدانقلاب گونه ای چون بیانیه یکم تیرماه 1388 را صادر نمودند و دل دشمنان قسم خورده امام(ره) و انقلاب را شاد ساختند! آیا این نشانه غریبی امام(ره) نیست که اینان می خواهند پاسداران و مروجین آثارش باشند؟

4 – غریبی امام(ره) یعنی محسن کدیور(از چهره های شاخص جریان فتنه در خارج کشور) در چند مقاله در دفاع از آقای شریعتمداری، تقوا و انسانیت امام(ره) را هتاکانه زیر سوال ببرد و چهره های شاخص مدعی خط امام(ره) همانند آقایان: صانعی، موسوی خوئینی ها، خاتمی و حتی آقای هاشمی رفسنجانی سکوت اختیار کنند و در برابر گستاخی های این شخص به ساحت امام(ره) هیچ نگویند! باید از اینان پرسید، چگونه می توانید دم از امام(ره) بزنید در حالی که در برابر مطالب وقیحانه این شخص که از تربیت یافتگان مکتب فکری خودتان است، هیچ سخن نگویید و خاموش باشید! چشم خود را باز کنید تا ببینید حامی سیاسی تان و فرزند تربیت شده تان چطور بر چهره مهربان امام(ره) چنگ می زند و شما که خود را عاشق و سینه چاک امام(ره) نشان می دهید، خاموش هستید! چطور شما اگر کسی حرفی نسبت به یکی از نوادگان امام(ره) بزند، زمین و زمان را یکی می کنید ولی حالا که بدترین حرف های هتاکانه به ساحت امام عزیز می شود، سکوت می کنید و به دفاع از امامی(ره) که هزاران مرتبه عزیزتر و والاتر از نوادگان ایشان می باشد برنمی خیزید؟! حریم امام(ره) و بیت مکرم و نوادگان ایشان برای ما محترم است و هر شخصی بخواهد به آن توهین کند ما هم با آن مخالفیم و نسبت به آن واکنش نشان می دهیم، ولی صحبت در اینجا از عملکرد یک بام و دو هوای شما می باشد که در برابر توهین به امام(ره) آن هم از سوی عنصر سیاسی جریان خودتان سکوت می کنید ولی در مقابل کوچکترین سخنی در ارتباط با نوادگان محترم امام(ره) فریاد وا اماما اماما سر می دهید و سینه چاک می کنید! انصاف داشته باشید و بگویید آیا چنین وضعی نوعی نفاق نمی باشد؟ آیا این وضع نشان نمی دهد که دلسوزی ها و حمایت های ظاهری شما هم از نوادگان امام(ره) بخاطر منافع سیاسی تان می باشد؟!

5 – غریبی امام(ره) یعنی املاک و اموال در اختیار تشکیلات امام(ره) را به طور نامشروع و رایگان به نزدیکان واگذار کردن! بعنوان نمونه سرپرست دفتر امام(ره)(آقای محمدعلی انصاری)، کاخ مصادره ای متعلق به بنیاد مستعضفان که در اختیار دفتر امام(ره) می باشد را با چه مجوز شرعی بصورت رایگان به آقای خاتمی واگذار کرده است؟ آیا این غربت امام(ره) نیست که ملک در اختیار دفتر ایشان را به شخصی داده اند که آنجا را تبدیل به محل جلسات اصحاب فتنه نموده است؟!

6 – غریبی امام(ره) را می خواهید ببینید، نگاهی به سه نامه سرگشاده ما خطاب به آقای محمد علی انصاری بیاندازید. طی سه نامه سرگشاده ایشان را نسبت سوء استفاده های حوزه های تحت مدیریتش(آستان مطهر حضرت امام(ره) و موسسه تنظیم و نشر آثار امام(ره)) مورد پرسشگری قرار دادیم که آقای انصاری تا امروز به هیچ کدام از این نامه ها پاسخ نداده اند. چرا به اسم امام(ره) کارهای نادرست در حرم و موسسه ایشان انجام می شود؟ مگر املاک و اموال آنجا ملک شخصی آقایان است که از آن استفاده شخصی می کنند؟!

7 – غریبی امام(ره) یعنی در شب سالگرد ارتحال حضرت امام(ره) در سال 89 که عاشقان خمینی کبیر از سرتاسر ایران به حرمش آمده اند و در سوگ ایشان بر سر و سینه می زنند و مدعیان خط امام در یکی از ساختمان های حرم امام(ره) پذیرای یکی از سران فتنه(مهدی کروبی) باشند و بنحو احسن از ایشان پذیرایی کنند!

8 – غریبی امام(ره) یعنی در کوچه های جماران قدم زدن برای رسیدن به خانه ساده و محقر امام(ره)، ولی در این مسیر خانه های بزرگ و مجللی را ببینی که متعلق به مدعیان خط امام(ره) می باشد. وقتی که از این مسیر عبور می کنیم، بخوبی بی اعتقادی اینان به رسم امام(ره) را متوجه می شویم.

حرف آخر:

درست است که از غریبی امام(ره) گفتیم، شاید بغض مان ترکید که حرکت قلم مان را به این سمت برد ولی حقیقت این است، امروز امام(ره) غریب نیست، چرا که خلف شایسته اش و شاگرد ممتاز مکتب امام(ره) رهبر معظم انقلاب، همانند امام(ره) کشتی انقلاب را هدایت می نمایند و با تمام وجودشان چراغ رسم امام(ره) را روشن نگاه داشته اند.

در انتهای یادداشت «امام غریب» چنین هشدار داده است: آیا نباید فریاد برآورد که ای یاران امام ای علاقه­‌مندان و عاشقان خمینی از خواب گران برخیزید.

باید به مدعیان خط امام(ره) گفت این شمایید که خود را به خواب زده اید و نمی خواهید از این خواب گران بیدار شوید، چرا که نفع مادی تان در این خواب می باشد! ولی بهتر است بدانید، یاران امام(ره) و عاشقان خمینی بیدارند و با تیزبینی از راه و رسم ایشان پاسداری می کنند!

یاران امام

20 اردیبهشت 1392

مجتبی واحدی (مشاور ارشد مهدی کروبی و عنصر وابسته به موسوی خوئینی ها) در مقاله اخیر خود تحت عنوان آقای نوری زاد! چه خوب شد انقلاب کردیم، با زیر سوال بردن انقلاب اسلامی نسبت به حضرت امام(ره) چنین اظهار نظر نمود:   ایرانیان  تصور می کردند کشورشان در تحولات جهانی و تصمیم گیری های داخلی از استقلال کافی بر خوردار نیست ـ و برای این تصور خود دلایلی هم داشتند ـ  لذا  به دنبال روحانی سالخورده ای به راه افتادند که او را مظهر  ایستادگی در برابر  زورگوها و وابستگان می دانستند...اما همه آن تلاش ها تقریباً بی حاصل ماند.

حال سخن ما با مدعیان خط امام(ره):

کسانی که خود را پیرو امام(ره) می دانید و نام ایشان را به یدک می کشید! چشم خود را باز کنید و دست پروده های خود را ببینید که چگونه هتاکانه امام(ره) و انقلاب اسلامی را زیر سوال می برند. امروز خیلی از تربیت یافته گان مکتب فکری - سیاسی شما، مانند: علی افشاری، مجتبی واحدی، فاطمه حقیقت جو، اردشیر امیر ارجمند، فریبا داودی مهاجر، محسن کدیور، محسن سازگارا، اکبر گنجی و... با حمایت آمریکا و انگلیس در خدمت جریان شما در خارج کشور می باشند و بخوبی خود واقعی شما را که در داخل کشور بخاطر منافع تان مخفی کرده اید، آشکار می سازند! بله، اینان فرزندان تربیت یافته شما هستند که امروز بصورت آشکار با دشمنان قسم خورده امام(ره) و انقلاب هم پیمان و همراه شده اند! و بعنوان فعال بخش خارجی جریانتان و سنخگوی شما در خدمت دولت آمریکا و رسانه های آنان می باشند! البته از اینان توقعی غیر از این نیست، چرا که در بستر تربیتی شما اگر غیر از این می شدند، تعجب آور بود!

می دانیم که خودتان هم از تربیت چنین فرزندانی خشنود می باشید و برای همین از آنها تبری و بیزاری نمی جویید! ولی ای کاش ذره ای شرم و حیا داشتید و دیگر اسم امام(ره) را بر زبان نمی آوردید و صادقانه با اسم و رسم واقعی خودتان به میدان می آمدید!

خلیل عمرانی شاعر متعهد انقلابی کشورمان صبح روز یکشنبه 19 آذر ماه در سن 48 سالگی دار فانی را وادع گفت. به همین مناسبت پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران(وابسته به موسسه تنظیم و نشر آثار حضرت امام(ره))، برای پاسداشت شخصیت انقلابی و ادبی ایشان، اقدام به انتشار سه مطلب با عناوین ذیل نمود: 

الف)  پیکر خلیل عمرانی در راه جنوب

ب) عمرانی تعصب خاصی نسبت به آرمان های امام داشت

ج) از زبان خلیل برای امام

در مطلب با عنوان «عمرانی تعصب خاصی نسبت به آرمان های امام داشت» که مصاحبه انجام شده سایت جماران با آقای رضا اسماعیلی(شاعر و نویسنده انقلابی) می باشد،چنین آمده است: خلیل عمرانی یکی از شاعران انقلاب و دفاع مقدس و ادب آئینی بود که از فردای پیروزی انقلاب اسلامی به صورت جدی در حوزه ادبیات شروع به فعالیت کرد و شاعری بود که نسبت به آرمان‌های امام‌(س) تعصب خاصی داشت و در هر محفلی سعی می‌کرد  با استدلال و منطق از آرمان‌های امام و انقلاب دفاع کند. در حوزه شعر بیش‌تر در قالب غزل و مثنوی و بعضا دوبیتی و شعر سپید کار می‌کرد و بیشتر کارهایی که ارائه می‌داد با مضمون حضرت امام خمینی‌(س)، شهدای انقلاب و دفاع مقدس بود. در واقع آقای عمرانی از شعر به عنوان یک وسیله و ابزار برای انتقال پیام‌های انسانی و اسلامی و برای تربیت انسان استفاده می‌کرد‌. خلیل عمرانی از جمله شاعرانی بود که معتقد بود شعر تریبونی است برای انسان‌سازی و جامعه‌سازی و چون خود ایشان معلم بودند در کانون شاعران و نویسندگان وزارت آموزش و پروش و در اردو های دانش آموزی سعی می‌کرد آموخته‌های خود را به نسل جوان انتقال بدهد و در واقع شاعران جدید را به این مسیر روشن هدایت کند.

خلیل عمرانی در واقع در کنار فعالیت‌های ادبی در حوزه‌های اجرایی هم فعالیت‌هایی داشت اما دغدغه‌ی اصلی ایشان به عنوان یک شاعر انقلاب و دفاع مقدس دفاع از آرمان های امام خمینی(س) و ارزش‌های انقلاب و دفاع مقدس و حرکت در این مسیر روشن بود.

آقای رضا اسماعیلی به مطلب درست و مهمی در خصوص مرحوم خلیل عمرانی اشاره کردند که: شاعری بود که نسبت به آرمان‌های امام‌(س) تعصب خاصی داشت و در هر محفلی سعی می‌کرد  با استدلال و منطق از آرمان‌های امام و انقلاب دفاع کند... دغدغه‌ی اصلی ایشان به عنوان یک شاعر انقلاب و دفاع مقدس دفاع از آرمان های امام خمینی(س) و ارزش‌های انقلاب و دفاع مقدس و حرکت در این مسیر روشن بود.

البته این مطلب کلیدی قابل توجه موسسه تنظیم و نشر آثار حضرت امام(ره) و مسوؤلان با بصیرت!!! آن می باشد که خودشان در سال های اخیر بخصوص بعد از انتخابات ریاست جمهوری سال 88 و حوادث پس از آن بجای پاسداری از آرمان های والای حضرت امام(ره) در مسیر زیر سوال بردن و تخریب این آرمان ها حرکت کردند!! حال چه خوب و بجاست، این حضرات را با زبان مرحوم خلیل عمرانی که همزمان با بروز فتنه سال 88 شعری را سرود و در آن از کیان انقلاب و نظام دفاع کرد، مورد خطاب قرار دهیم:

دیروز گذشتیم و چه پیروز گذشتیم
از آن همه شب با نفس روز گذشتیم

گفتند تمام است و نشستند که والنون
گفتند تمام است و نشستند دگرگون

دشمن ولی از جنگ به جنگ دگر آمد
هر لحظه به رنگی بت عیار درآمد

صدبار علی گفت و جماعت نشنیدند
باطل شدگان حق و حقیقت نشنیدند

امروز ولی طرح شبیخون همه خون است
از پرده برون پرده برون پرده برون است

برخیز که جنگ است و جهانی است برادر
این فتنه آخر همگانی است برادر

نان را بگذارید، قلم حرف نخست است
جانم به چه ارزد که دلم حرف نخست است 

حرف آخر:

آقایان مسئولین موسسه تنظیم و نشر آثار حضرت امام(ره) و مدعیان خط امام(ره)، شما که بدرستی امروز از مرحوم خلیل عمرانی بخاطر ارادت حقیقی و عملی اش به امام(ره) و آرمان هایش تجلیل می کنید، چگونه است صدای این شاعر را در وصف امام(ره) می شنوید ولی صدای رسا و صریح او را درباره فتنه سال 88 نمی شنوید؟! چه خوب بود به سخن بصیرت بخش او هم در سال 88 توجه می کردید و صدای دلسوزانه او را برای صیانت از آرمان های امام(ره) می شنیدید تا بتوانید سره را از ناسره تشخیص دهید و از خواب غفلت بیدار شوید!! حالا او رفت اما نام و کارنامه درخشانش در دفاع از امام(ره) و انقلاب باقی ماند و شما ماندید با کارنامه ای به اسم امام(ره) و برخلاف رسم امام(ره). فاعتبرویا اولی الابصار!