اگر روزى كه آن ستمكاران را در پيشگاه خدا باز داشته‏اند مشاهده كنى در حالى كه با يكديگر به خصومت و گفتگو برخاسته و پيروي کنندگان به رؤساى گردنكش خود خطاب كنند كه اگر اغواگري شما نبود ما البته از گروه مومنان راه حق بوديم؛ رؤساى متكبّر به پيروان ضعيف‌فکر خويش پاسخ مي‌دهند: آيا با آن‌که راه هدايت را براي شما آشکار کردند، باز ما شما را از هدايت منع كرديم؟ آيا ما شما را مجبور کرديم که به‌سوي ما بياييد؟ (هرگز چنين نيست) بلكه شما خود مردمي بدكار بوديد؛ سپس پيروي کنندگان با فرياد و شکايت به رؤساى متكبر خود جواب دهند: اين شما بوديد که شب و روز با مكر و فريب و القاء اخبار کاذب پيوسته ما را وادار مي‌کرديد كه به خداى يكتا كافر شويم و بر او شريكانى قرار دهيم. و چون عذاب قيامت را به چشم مشاهده كنند سخت اظهار پشيمانى كنند، و ما زنجيرهاى عقاب به گردن (همه فرماندهان و فرمانبران) اهل كفر نهيم، آيا اين رنج و شكنجه جز كيفر كردار زشت خودشان است؟(31 تا 33 سبا)